وصیتنامه شهید وهب علیخانی

اینجانب وهب علیخانی فرزند اسماعیل دارای شماره شناسنامه 8583 اهل خوروبیابانک که آمده ام در جبهه حق علیه باطل شرکت کنم تا اگر انشاءا... قسمت شده باشد که این خون ناقابل من راه اسلام فدا شود. اگر از کسی طلب دارم اگر خودشان آوردند بیاورند والا هیچ و دیگر از همسرم می خواهم که درتربیت فرزندان و به دستور اسلام کوشا باشد و در خاتمه طول عمر رهبر انقلاب را از خدا مسئلت می نمایم و خدمت مادر و همسر و فرزندان سلام می رسانم و از دوستان و رفقا می خواهم که در راه قرآن و اسلام کوشا باشند و ما را درحیات و ممات فراموش نکنند. والسلام علیکم ورحمه ا... وبرکاته وهب علیخانی 25/2/60

بسم الله الرحمن الرحیم

من بـراتعلی ازسرزمین هجران کشیده کویر و از دیارنخلستان ، این دهکده پرماجرا با شما سخن می گویم. دوستتان دارم وسلامتان می کنم و با این شعـر کـه سروده یکـی از دوستان، برادرم «حسین»است باب سخن را باز می کنم :

کــویـــر ای خشکـسال زنـدگی ها *** کــویـــــــر ای نغمــــه وارستگی ها

درون تــــو هــــزاران قصـــــــه و راز *** برونـــت خنده خورشیــــد طناز

ز گـــرمـای تنـــت مسرورم امــــروز *** منم براتعلی آن مهمان دیــــروز

صــدای تو چو امـواج سکوت اســت *** نگاهــت از نمـک یا سهم لوت است

تـــو در این صحنـــه ی زیبــا چـــه داری*** چــرا یک گل به دامانت نـداری

به وقت تشنگــــی آب آورت کیست *** نشان قـدرت و تاج سـرت چیست

چــرا با عشــق خود مستانه خفتی *** چـــرا راز دلت بـــا ما نــگفتی

نخــواندی یک دعـا از بـهر یاران *** به خود چسبیده ای همچـون بخیلان

من احساسات فرو ریخته آسمان عشق و محبتـم ؛ کارم به خاک سپاری خصومـت و کینه است . هر جا غم جاری است ، شادی نثار می کنم و هر جا تنفر است بذر عشق می پاشم . من پیکر عریان عشق را در اختیار دارم. هر کس به دنبال من می گردد باید باکائنات هم آهنگ گردد، تا مرا در فراسوی عالی ترین نقطه آن؛ یعنی بخشش سیاحت کند. من با دفتر دار بزرگ خاطره ها پیمان بسته ام که جزئی از او و برای او باشم . بین مـن و او و تـو جدایی نیست ، اگر به دقت به درون خود بنگری می بینی که ما همه یـکی هستیم و باید مهربان باشیم ؛ و با آموزش الفبـای عشــق به دیگران درکشیــدن صـدای عشــق نهایت دقــت را به خــرج دهیــم و در تقسیم محبت ها ضریبــی را بــا تـــوان بــالا انتخـــاب کنـــیم که بــا عشـــق دیگــران جمـــــع شده و مـــــا را از همــــه بــدی ها منهــا کند .

والسلام براتعلـــی 

بیاضه روستایی است که در ۵۳ کیلومتری جنوب شرقی خوروبيابانك در استان اصفهان واقع شده‌است.

بياضه به معناي سپيدي است . اين نامگذاري احتمالا به دليل گستردگي توده هاي سيليسي سفيد رنگ در محدوده اطراف روستا بوده است .

آثار تاريخي بياضه شامل:قلعه،مسجد و حسينيه،امامزاده،بازار زرگرها

قلعه بياضه بيش از هزار سال قدمت دارد و در سال 444هجري ناصر خسرو از آن با نام پياده ياد مي كند.داخل قلعه اتاقك ها و راهرو هاي پيچ در پيچ در پنج طبقه ديده مي شود.

قلعه روستاي بياضه براساس شواهد موجود همچون نوع مصالح ، طرز ساخت و گفته ها و شواهد به قبل از اسلام، احتمالا" دوره ساساني يا كمي قبل از آن بر مي گردد.

مورخين و نويسندگان زيادي از اين مسير عبور نموده از روستا و قلعه تاريخي بياضه ياد نموده اند از جمله آنها مي توان به ناصرخسرو ، مقدسي، ابن حقول ... اشاره نمود .

امامزاده((ابو محمد))از زيارتگاه هاي بياضه است. امامزاده ابومحمد از نوادگان امام موسي كاظم است و به وسيله ي  زهر به دست پيرزني به شهادت رسيد.

آبگرم يكي از روستاهايي است كه در 30 كيلومتري جنوب خور قرار دارد كه قبلا  داراي 10 الي 12 خانوار جمعيت بوده است كه در حال حاضر به 4 خانوار مي رسد.

در زمان قديم مردم براي زيارت امام زاده اي كه در آبگرم مدفون است ميرفتند و دو يا سه شبانه روز در آنجا اقامت مي كردند.هم چنين آبگرم داراي يك چشمه ي آب معدني گوگردي مي باشد كه جهت بعضي امراض و دردهاي استخواني مفيد مي باشد و در حال حاضر تعداد زيادي از مردم به آبگرم براي زيارت،تفريح و استفاده از آب شفا بخش آن مي روند.

آبگرم مدفن امامزاده ابراهيم بن موسي بن جعفر است.گويند ابراهيم بن موسي بن جعفر(ع)كه در جنگ گرمه(روستايي نزديك آبگرم)مجروح شده بود چون به اين مكان رسيد عصاي خود را بر زمين فرو برد و چشمه آبگرمي جوشيدن گرفت

معنی لغوی مصر شهر بزرگ یا معادل امروزی کلان شهر(مگالاپلیس) است مصر ايران روستايي با حدود 40 خانوار جمعيت در حاشيه كوير مركزي، درشهرستان خوروبيابانك قرار دارد كه از برخي جهات از جمله توليد محصولات كشاورزي و باغي در آن منطقه كويري، زبانزد عام و خاص است.

وقتي وارد روستاي مصر مي شويد اولين چيزي كه براي هر تازه وارد به مصر تعجب آميز است ساختار كوچه هاي اين روستاي كوچك است.
در مصر برخلاف بسياري از روستاها و آبادي ها و حتي شهرهاي ايران كه پر از كوچه هاي قديمي تنگ و پرپيچ و خم است با خيابان وسيعي روبه رو مي شويد كه خانه ها در اطراف آن قرار دارد و آب شيرين قنات روستا از وسط آن مي گذرد.
با عبور از داخل روستاي مصر و پيمودن حدود 4 كيلومتر مسافت از بين مزارع روستاي مصر، به آخرين نگين سبز حاشيه كوير در اين منطقه يعني آبادي «فرحزاد» مي رسيد كه تنها 3 خانوار جمعيت در آن ساكن است. فرحزاد پايان مسير است و ديگر ادامه راه امكان پذير نيست.

برای دیدن ادامه متن به ادامه مطلب بروید

گرمهاین روستا در 30 کیلومتری جنوب خور قرار دارد و ناصر خسرو در سفرنامه خود نامی از آن برده است. مردمان گرمه دارای زبان قدیمی هستند و خور را «هسب» می‌گویند.آثار تاريخي گرمه شامل قلعه،قبرستان كشته ها،امام زاده عبدالله،استودان گبرها(مقابر زردشتيان).

عروسان از روستاهای شهرستان خوروبيابانك استان اصفهان است. این روستا در مرکزیت روستاهای جنوبی خوربیابانک قرار گرفته است. که در مسیر گردشگرانی که برای بازدید از مناطق کویری می آیند قرار گرفته است. از صنایع موجود در این روستا می توان به کارخانه بسته بندی خرما و مواد غذایی، مرغداری و .. نام برد.شغل اصلی اکثریت مردم این منطقه کشاورزی می‌باشد که در کنار آن قالیبافی و صنایع دستی نیز وجود دارد.

زندیگینامه شاعر از زبان خودش

((من خودم به یاد ندارم،اما دفترچه ی کوچکی به نام شناسنامه که هویت سنگین و بی حاصل مرا یدک میکشد، حکایت از این دارد که در آغازین روز پاییزی سال1352،جواز ورودم به دنیای ساکنین زمین صادر شد. عاشق شعر و ادبیات بودم. البته گاهی هم نثرهای ادبی کوتاه و بلند می نوشتم که فقط به درد خودم می خورد و برای دل خودم بود. اما همیشه دوست داشتم چیزی بنویسم که دست کم اطرافیانم از خواندنش لذت ببرند.و این روز با نگاه مهربان و محبت آمیز مولایم،امام رضا(ع)در روز تولدشان به حقیقت پیوست. میتوانم بگویم ایشان نخستین و ناب ترین دلیل سروده هایم شدند.(البته شاید این تصور شخصی من باشد).)) شاعر متخلص به ساقی است.

آثاراو:

1-      باران درکویر

2-      عشق های کاغذی

دیگر از افرادی که در خور صاحب کتاب شعر است مرحوم حاج حسینقلی معلم می باشد که او نیز دارای خطی زیبا بود و مدت65 سال به مکتب داری و معلمی در طبس وخور مشغول بوده و دارای طبعی و ذوقی . بیشتر سروده هایش در مراثی ائمه اطهار است.

آن مرحوم در دوران حیاتش اشعار خود را جمع آوری نموده و بعد از آنکه مرحوم دکتر علی شریعتی مقدمه ای زیبا و دلنشین به آن اضافه می نماید به همت خود آقای دکتر علی شریعتی چاپ وانتشار می یابد نام کتاب مناقب الائمه است و تصور می کنم بیش از یک بار چاپ و انتشار نیافت.

احمد امینی متخلص به راد فرزند ملا یحیی در سال1305شمسی در خوروبیابانک در خانواده ای مذهبی و اهل علم به دنیا آمد. در سال 1331به استخدام آموزش و پرورش درآمد ودر مقام آموزگاری به پرورش استعداد کودکان هوشمند خطه کویر پرداخت.

از سال 1328 سرودن شعر را آغاز کرد و همواره با مطالعه کتب مختلف و مکاتبه ادبی با دوستان اهل قلم سعی در ارتقای دانش ادبی خود داشت.شعر او روان ویکدست و بدون حشو و زواید است.از سال 1360 سرودن شعر را به زبان محلی آغاز نمود و از آن پس تا کنون با سرودن اشعاری در قالب های مختلف به گویش خوری،سعی در زنده نگه داشتن این زبان کهن و باستانی دارد.

آثار او:

1-      افسانه کویر

2-      نگارش دستور زبان کامل خوری

3-      مجموعه شعر به زبان خوری

4-      مجموعه شعر فارسی

تاراج جندقی میرزا اسماعیل تولد 1250 جندق-وفات 1327ق در  شاهرود. فرزند ابراهیم از طایفه عامری جندقی است. تخلص تاراج را یغما به او داده است.

                 ز لطفم خواست چون بر سر نهد تاج            مرا  یغما   تخلص  داد   تاراج

  وی شاعری تهیدست بود و در اشعارش از روزگار غدار و فلک کج مدار و پریشانی خویش شکوه ها دارد. همسر اول وی مریم ، دختر یغمای جندقی بود. او چند صباحی منشی جهانسوز میرزا حاکم شاهرود بود و ماهی شش تومان حقوق می گرفت در اواخر عمر از تهیدستی دیوان شعر خود را برای به دست آوردن چند تومان گرو گذاشت.مدتی هم در دستگاه انوشیروان میرزا ضیاءالدوله حاکم سمنان مشغول به کار بوده است. دیوانش بر روی هم شش هزار بیت دارد.